Van heinde en verre - 16 oktober 2025
In dit artikel:
Kees Broere hoort tijdens het strijken een lange aflevering van De Ongelooflijke Podcast met Roxane van Iperen als gast en valt één opvallende afwezigheid op: in ruim tachtig minuten praten Van Iperen, presentator David Boogerd en Stefan Paas over macht en wereldwijde systeemcrises, maar China wordt niet één keer genoemd. Broere, die in 2024 na meer dan dertig jaar in het buitenland naar Nederland terugkeerde en wekelijks schrijft over zijn hernieuwde blik op thuisland en wereld, gebruikt die stilte om een bredere kritiek te formuleren op westerse zelfgenoegzaamheid.
Van Iperen presenteert zich in de uitzending als denker die ver uitzoomt — zoals zij zelf samenvat: “Ik schrijf over macht.” Volgens Broere is juist dat perspectief incompleet zonder expliciete aandacht voor China. De columnist wijst erop dat China al decennialang politiek, economisch en militair in opkomst is en dat het land diep verweven raakt met westerse samenlevingen. Het feit dat drie hoogopgeleide Nederlanders kunnen praten over mondiale machtsverhoudingen zonder de grootste uitdager van het Westen te benoemen, ziet hij als symptoom van een blinde vlek in het westerse denken — soms zelfs als een uiting van een niet-ingevulde superioriteitspositie.
Broere koppelt zijn observatie aan een bredere zorg: veel westerse buitenlandexperts beschikken volgens hem onvoldoende over kennis van China, terwijl juist die kennis cruciaal is voor verstandige analyses van politiek, economie en klimaatvraagstukken op wereldschaal. De column functioneert zowel als persoonlijke anekdote (het strijken als luistermoment, herinneringen aan hulp in Nairobi) als scherpzinnige kritiek: wie wil spreken over macht en systeemcrises moet de 'olifant in de kamer' benoemen.
Tekstueel past dit stuk in Broeres serie “Van Heinde en Verre – Notities van een terugkomer”, waarin hij zijn ervaringen en observaties na terugkeer naar Nederland deelt. De kernboodschap: ontwijking van China in publieke en intellectuele debatvoering weerspiegelt een gevaarlijke myopie — wie wereldmacht analyseert, kan zich dat niet veroorloven.